Öğrenmenin Yüz Kızartan Yolu

Cahillik toplumda aşağılayıcı bir ifade olmasına rağmen aslında Türk Dil Kurumu’na göre bilgisizlik, tecrübesizlik demektir. Cahil olan saf olduğu için değil, tehlikelere ve eksikliklere karşı bilinçsiz olduğu için anlamsız bir mutluluk içinde olur. Bu bilgisizlik ve bilinçsizlik hali onun kolayca yönlendirilebilir, istenilene inandırılabilir halde savunmasız kılar. Cahil insan, istenilen şekil verilebilecek bir hamur kıvamındadır.

İnsanoğlunun yaşamı boyunca her konuda her zaman bilgili olması beklenemez. Olaylarla karşılaşıp sebep-sonuç ilişkileri kurdukça çözümler bulur. Başka bir deyişle tecrübe edinir, olgunlaşır. Farkındalıkla başlayan sancılı süreç tecrübe ile son bulur. Süreç çalışıldıkça yani zorluklara kafa tutularak onların içinde yoğruldukça, mücadele edip çözümlendikçe kısalır. 

• Eğer konu ile ilgili olarak bilinçsiz ve hatta bilgisiz iseniz mutlusunuz demektir. Bebekler.
• Olayları farkına varınca bilinçlenirsiniz. Ama olaylar karşısında bilgileriniz eksiktir. Bu size hataları ve mutsuzluğu getirir. Ergenlik dönemi.
• Olayların üzerine bilinçli bir şekilde gidip öğrenmeye ve kendinizi donatmaya başlarsınız. Ama hala güvende değilsinizdir. Bildikleriniz karşılaşma ihtimaliniz olan olayların ne kadarını kapsıyor halen bilmiyorsunuz. Bu da sizi tedirgin eder ve zaman zaman isyan eder, ‘yanlış’ olduğuna inandıklarınızı düzeltmeye çalışırsınız. Orta yaş öncesi.
• Elimdeki bilgiler karşılaşabileceğim tüm olasılıklara karşı yeterli dediğinizde yeniden mutlu olursunuz. Bilinçli ve bilgili yani olgun insan.

Öğrenmenin yaşı yoktur ama bilinen yolu da budur.